پیرمرد نجار اصفهانی برای ساخت تابوت جهت شهدا به معراج شهدای اهواز آمده بود.
هر روز شهید می آوردند ....
پیرمرد ، دست تنها بود اما سخت کار میکرد و کمتر وقتی برای استراحت داشت .
روزی از روزها همین که داشت از لابلای پیکر مطهر شهدا عبور میکرد،
شهیدی نظرش را جلب کرد؛
کمی بالای سر شهید نشست
رو به شهید کرد و با همان لهجه ی شیرین اصفهانی گفت :
باریکِلاااا ، باریکِلااااا

و بلند شد و به کارش ادامه داد .
یک نفر که شاهد این قضیه بود ، سراغ پیرمرد رفت و جویا شد.
پیرمرد نجار تمایلی به صحبت کردن نداشت.
همان یک نفر ، سماجت کرد تا ببیند قضیه ی باریکلا گفتنهای پیرمد چه بوده است.
پیرمرد با همان آرامش گفت : پسرم بود ...

به یاد پدران شهدا ..... صلوات

برخاک افتاده اند که خاک به دشمن ندهند.

اینجا جاده  اهواز-  خرهشهر است.از یک گردان فقط پنج نفر زنده مانده بود.

روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

  برای رد شدن از سیم خاردارها نیاز به یک نفر داشتن تا

 روی سیم خاردارها بخوابه

 و بقیه از روش رد بشند.داوطلب زیاد بود ...

   قرعه انداختند. افتاد بنام یک جوان 

همه اعتراض کردندبه غیر از  یک پیرمرد!

گفت: " چیکار دارید! بنامش افتاده دیگه! "

بچه ها از پیرمرد بدشون اومد.

دوباره قرعه انداختند بازم افتاد بنام همان  جوان  .

جوان بلافاصله خودش رو به صورت انداخت رو ی سیم خاردار.

بچه ها با بی میلی و اجبار شروع کردن به رد شدن از روی بدن جوان.

همه رفتن الا پیرمرد. گفتند: " بیا! " گفت " نه! شما برید!

من باید باشم تا بدن پسرم رو ببرم برای مادرش! مادرش منتظره!