از سکر نامت اي دوست

با آن که مست بوديم

مارا ببخش يک عمر

شيطان پرست بوديم

حالا در اين جهنم

اين سرزمين مرده

تاوان آن گناه و

آن سيب کرم خورده

بايد ميان اين خاک

در کوه و دشت و جنگل

عمري ثواب کرد و

برگشت جاي اول